- Μαρκέσας
- (ισπαν. Islas Marquesas, γαλλ. Iles Marquises). Αρχιπέλαγος (1.274 τ. χλμ., 8.712 κάτ.) στον νότιο Ειρηνικό ωκεανό. Βρίσκεται μεταξύ 7° 40’ και 10° 40’ νότιου πλάτους και μεταξύ 138° 20’ και 140° 50’ δυτικού μήκους, ΒΑ των νησιών Τουαμότο. Διοικητικά τα Μ., αποτελούν τμήμα της Γαλλικής Πολυνησίας μαζί με τα αρχιπελάγη Τουμπουάι, Τουαμότο και Γκάμπιερ, Υπήνεμα και Προσήνεμα. Το αρχιπέλαγος περιλαμβάνει δώδεκα νησιά, τα οποία χωρίζονται σε δύο ομάδες: στη νότια συστάδα νησιών με την ονομασία Μεντάνια, (ανακαλύφθηκε από τον ισπανό θαλασσοπόρο Αλβάρο ντε Μεντάνια ντε Νέιρα το 1595) που αποτελείται από τα νησιά Φάτου Χούκου, Ταχουάτα, Φάτου Χίβα, Moχοτάνι, Χίβα Όα, και στη βόρεια συστάδα, την Ουάσινγκτον (ανακαλύφθηκε από τον Αμερικανό θαλασσοπόρο Τζόζεφ Ίνγκραχαμ το 1791), η οποία περιλαμβάνει τα νησιά Ούα Χούκου, Χατούτου, Εϊάο, Νούκου Χίβα, Ούα Πόου και Μότου Ίτι και Μότου Ουάν. Το μεγαλύτερο νησί Νούκου Χίβα αποτελεί την έδρα της πρωτεύουσας, Ταϊοχάε, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί, Χίβα Όα βρίσκεται η πρώην πρωτεύουσα Ατουόνα, στην οποία έχει ταφεί ο Γάλλος ζωγράφος Πολ Γκογκέν. Τα Μ., ηφαιστειογενούς προέλευσης, είναι ιδιαίτερα εύφορα και παρουσιάζουν τραχύ και έντονο ανάγλυφο (η μεγαλύτερη κορυφή αγγίζει τα 1.190 μ. στο νησί Χίβα Όα) και ψηλές και αλίμενες ακτές. Το κλίμα υγρό και θερμό, ευνοεί την ανάπτυξη πυκνών δασών· στα νησιά φύονται αρτόδενδρα και κοκκοφοίνικες, ενώ η περιορισμένη πανίδα περιλαμβάνει βοοειδή και χοίρους. Στον κόλπο Ταϊοχάε στο Νούκου Χίβα και στον κόλπο Τρέιτορς στο Χίβα Όα βρίσκονται τα σημαντικότερα λιμάνια, τα οποία εξάγουν κυρίως κόπρα, καπνό, βαμβάκι και βανίλια. Το 1813, ο αρχιπλοίαρχος Ντέιβιντ Πόρτερ διεκδίκησε το Νούκου Χίβα για λογαριασμό των ΗΠΑ, μετονομάζοντάς το σε Μάντισον Άιλαντ, αξίωση την οποία το Κογκρέσο των ΗΠΑ δεν επικύρωσε ποτέ. Το 1842 τα νησιά τέθηκαν υπό την κατοχή της Γαλλίας, η επικυριαρχία της οποίας επικυρώθηκε το 1870.
Dictionary of Greek. 2013.